سخنان حضرت محمد(ص)-سری چهل و هفتم
سخنان حضرت محمد
كسي كه عمل بدي را شايع كند، مانند كسي است كه آن را انجام داده است و كسي كه مؤمني را به چيزي، نسبت دهد (و عيب او را همه جا اعلام كند) تا مثل او را مرتكب نشده است (و به همان عيب كه مؤمن داشت، مبتلا نگردد) نمي‌ميرد.
((حضرت محمد (ص)))
===================
بالاترين عبادت از نظر پاداش آن است كه هر چه زودتر از نزد شخص بيمار برخيزي. (يعني به عيادت او رفته و بلافاصله بگردد تا به استراحت بپردازد.)
((حضرت محمد (ص)))
===================
كسي كه از بيماري عيادت ميكند تا زماني كه بر مي‌گردد (مثل اين است كه) در راه بهشت قدم مي‌زند. (چنين ثوابي نبايد از دست برود.)
((حضرت محمد (ص)))
===================
كسي كه به عيادت تو نمي‌آيد، به عيادت او برو و كسي كه به تو هديه نمي‌دهد، به او هديه بده.
((حضرت محمد (ص)))
====================
يكي از دو راحتي، كمي زن و فرزند است. (اگر دو نوع راحتي و آسايش وجود داشته باشد، يكي از آن دو تا، كمي فرزند مي‌باشد.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
براي گناهكار بودن يك فرد، همين اندازه كافي است كه حقّ كساني كه مخارج آنها بر عهده‌ي اوست را تباه كند.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
حقيقتاً هر شخص مسلماني كه برادر (مسلمان و بيمار) خود را عيادت ميكند، تا زماني كه بر مي‌گردد، در نخلستان‌هاي بهشت قدم مي‌زند. (و اين ثواب عمل را مي‌رساند.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
حقيقتاً يكي از بزرگ‌ترين گناهان، گناه كسي است كه مال شخص مسلماني را بدون حقّ (و با زور) بگيرد و حقيقتاً يكي از كارهاي خوب، عيادت كردن از بيمار است.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
زماني كه مي‌خواهي عيوب غير خود را به ياد بياوري، (ابتدا) عيوب خودت را به ياد بياور.
((حضرت محمد (ص)))
======================
واي به حال كسي كه خوبي را براي زن و فرزندان خود گذاشته و با بدي به طرف پروردگار خود قدم بردارد. (يعني ثروت و دارايي كه جمع كرده بود را بدون اين كه خمس و زكات آنها را داده باشد و به فقرا انفاق كند را رها ساخته و زن و فرزندش از آن استفاده كنند و خودش در سختي پس از مرگ به سر برد.)
((حضرت محمد (ص)))
=======================
كسي كه عيبي را كه در شخص ديگري نيست ياد كند، خداوند او را در آتش جهنّم زنداني ميكند تا زماني كه علتي براي گفته‌ي خود بياورد. (يعني بگويد چرا و از كجا اين حرف را زده است.)
((حضرت محمد (ص)))
=======================
محبوب‌ترين غذاها نزد خداوند آن است كه دست‌هاي زيادي بر آن دراز شود (يعني كسي كه بي‌نياز است به فكر نيازمندان هم باشد.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
حقيقتاً پاك‌‌ترين غذاي شما آن است كه با آتش پخته شود. (زيرا به سلامتي ضرر نمي‌زند و تأثير بسيار خوبي در سوخت و ساز بدن دارد.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
غذاي (گرم) خود را سرد كنيد تا براي شما در آن بركت باشد. (يعني بتوانيد بهتر خورده و از آن لذّت ببريد.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
چه بسا (شخصي) غذا خورده و شكر (خدا را) ميكند و ثوابش از روزه‌دار صبور (هم) بيشتر است.
((حضرت محمد (ص)))
======================
غذاي پاك، طعام، دين و روزي را زياد ميكند (زيرا نان حلال خوردن در همه چيز تأثير مي‌‌گذارد.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
روغن زيتون بخوريد و با آن به خود روغن بماليد زيرا از درخت مباركي (گرفته شده) است.
((حضرت محمد (ص)))
======================
جز با (انسان) مؤمن همنشيني مكن و جز با (انسان) پرهيزكار، غذا مخور. (زيرا همنشيني با مؤمن، به ايمان تو اضافه مي‌شود و خوردن غذا با مؤمن به اين خاطر است كه او آداب غذا خوردن را مي‌داند.)
((حضرت محمد (ص)))
======================
كسي كه غذاي مورد پسند بيماري را به او بدهد، خداوند از ميوه‌‌هاي بهشتي به او مي‌خوراند.
((حضرت محمد (ص)))
======================
بزرگ‌ترين ظلم آن است كه شخصي، يك ذراع (به اندازه‌ي آرنج تا انگشتان) از زمين برادر (مسلمان) خود بردارد، چيزي از آن زمين را نمي‌گيرد، مگر اين كه خداوند در روز قيامت، به صورت طوقي در گردن او مي‌اندازد.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
برده‌هاي شما، برادران شما هستند (همه‌ي شما انسان مي‌باشيد) پس با آنها نيكي كرده و از آنها در كارهايي كه بر شما سخت است، ياري بگيريد و به آنها (نيز) در كارهايي كه بر ايشان سخت است، كمك كنيد.
((حضرت محمد (ص)))
========================
خدا را خدا را درباره‌ي (كنيزان و بردگان در نظر بگيريد)، جسم آنها را پوشانده و شكم‌شان را سير كرده و با آنها به آرامي سخن بگوييد.
((حضرت محمد (ص)))
========================
براي زير دست خود (برده و كنيز) عذا و لباس مناسب بدهيد و كاري كه توان آن را ندارند، بر آنها تكليف نكنيد. (مجبورشان نكنيد كه آن كار را انجام دهند.)
((حضرت محمد (ص)))
=========================
كسي كه زن يا كنيز كس ديگري را فريب دهد (و به آنها نگاه بد داشته باشد) از ما نيست. (يعني از مسلماني خارج است.)
((حضرت محمد (ص)))
===========================
(غلام و كنيز) بر سرور خودش، سه حقّ دارد: (كاري نكند) كه او نسبت به نمازش عجله كند و او را از سر سفره بلند نكند و بگذارد كه كاملاً سير شود.
((حضرت محمد (ص)))
===========================
حقيقتاً شخص غيب‌گو در آتش (جهنّم) با شدّت تمام، انداخته مي‌شود.
((حضرت محمد (ص)))
============================
كسي كه نزد غيب‌گو يا كاهني برود و گفته‌ي او را تصديق نمايد، به آنچه بر محمّد نازل شده، كافر شده است.
((حضرت محمد (ص)))
==========================
زماني كه درباره‌ي مردي بدگويي مي‌شود و تو در جمع آنها هستي، پس از آن مرد، دفاع كن و آن گروه را (از بدگويي) نهي كن و (اگر اين‌ها نشد، در نهايت) از جمع آنها برخيز.
((حضرت محمد (ص)))
==========================
زبان خود را (از بدگويي) نسبت به مسلمانان منع كنيد و زماني كه مسلماني بميرد، درباره‌ي او خوبي بگوييد.
((حضرت محمد (ص)))
===========================
غيبت يعني برادر (مسلمان) خود را به چيزي (كه اگر بشنود) آن را نمي‌پسندد، ياد كني. (پشت سرش چيزي بگويي كه اگر روبروي او مي‌گفتي، ناراحت مي‌شد.)
((حضرت محمد (ص)))
============================
كفّاره‌ي كسي كه غيبت او را كرده‌اي اين است كه براي او (از خداوند) طلب آمرزش كني.
((حضرت محمد (ص)))
======================
براي شخص فاسق (كسي كه آشكارا گناه ميكند) غيبتي نيست. (پشت سر چنين فردي مي‌توان از او بدگويي كرد.)
((حضرت محمد (ص)))
=======================
هر (كلامي كه) دوست نداري در مقابل برادر (ايماني) خود بزني (و در نتيجه پشت سر او مي‌گويي غيبت محسوب مي‌شود.)
((حضرت محمد (ص)))
=======================
كسي كه نزد او از برادر مسلمانش بدگويي مي‌كنند و او برادرش را ياري نكرد در حالي كه مي‌توانست به او ياري برساند، خداوند بزرگ در دنيا و آخرت او را ذليل ميكند.
((حضرت محمد (ص)))
========================
كسي كه از صفت مردي كه در او هست، (به بدي) ياد كند، غيبت او كرده است (و اگر در او نباشد، تهمت است.)
((حضرت محمد (ص)))
========================
غيبت مسلمين را نكنيد و در جست و جوي عيب‌هايشان نباشيد.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
هيچ كسي با غيرت‌تر از خدا وجود ندارد. (نسبت به بندگان خود غيرت دارد.)
((حضرت محمد (ص)))
========================
حقيقتاً خداوند بزرگ، غيرت‌مند بوده و غيرت‌مندان را دوست دارد.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
غيرت، نشان دهنده‌ي ايمان و بي‌غيرتي، نشانگر نفاق است.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
حقيقتاً خداوند به مسلمان، غيرت مي‌دهد و مسلمانان نيز بايد نسبت به همديگر غيرت داشته باشند.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
حقيقتاً خداوند بزرگ از ميان بندگان خود، (انسان) غيرت‌مند را دوست دارد. (كه نسبت به دين و ناموس خود غيرت دارد.)
((حضرت محمد (ص)))
========================
انسان از دو چيز متنفر است: (اول) مرگ در حالي كه مرگ براي او از فتنه (در گناه افتادن) بهتر است و (دوم) كمي مال در حالي كه كمي مال، حساب او را (در قيامت) آسان ميكند.
((حضرت محمد (ص)))
=========================
مردي كه در خانه‌ي خود بنشيند (و در مسائلي كه به او مربوط نيست دخالت نكند) از فتنه سالم مي‌ماند.
((حضرت محمد (ص)))
=========================
قبل از رسيدن قيامت (غيبت كبراي امام زمان) فتنه‌ها مانند پاره‌هاي شب (هجوم مي‌آورند). (در غيبت كبري بايد به قرآن و اهل بيت متمسّك شد تا گمراه نشويم و اسير فتنه‌هايي كه هر روز به وجود مي‌آيد، نگرديم.)
((حضرت محمد (ص)))
==========================
به گروهي كه سخن بگويي و عقل‌شان به آن نرسد (و صحبت‌هاي تو را درك نكنند) نسبت به بعضي از آنها (سخن تو) باعث فتنه مي‌شود. (زيرا آنها بد فهيمده و هر كسي با درك خودش، قضاوت ميكند.)
((حضرت محمد (ص)))
==========================
خوش به حال افراد مخلص كه آنها چراغ هدايت مي‌باشند كه به وسيله‌ي آنها (مردم) از هر فتنه‌ي تاريكي، نجات پيدا مي‌كنند.
((حضرت محمد (ص)))
==========================
هديه، روزي‌اي از طرف خداوند است، پس كسي كه چيزي به او هديه داده مي‌شود، بايد بپذيرد.
((حضرت محمد (ص)))
==========================
كسي كه مردي به دست او اسلام بياورد، بهشت بر او واجب است.
((حضرت محمد (ص)))
=========================
كسي كه به مسلماني نگاه تند كند به طوري كه به ناحق او را بترساند، خداوند در روز قيامت او را مي‌ترساند.
((حضرت محمد (ص)))
=========================
كسي كه شخص مسلماني را گرامي بدارد، خداوند (نيز) او را گرامي مي‌دارد.
((حضرت محمد (ص)))
