مراسم شب تاسوعا: عزاداری تا شب هشنم محرم بصورت یکنواخت ادامه می یابد و عزاداری هرشب به یکی از شهدای شاخص کربلا اختصاص دارد  اما از شب نهم به بعد به اوج خود می رسد. عزاداری شب و روز نهم محرم به حضرت ابوالفضل العباس اختصاص دارد. عزاداری و نوحه خوانی روز  تاسوعا بصورت خاص و ویزه برای آن حضرت برگزار می شود.

مراسم شب عاشورا: عزاداری و سینه زنی در شب عاشورا  تا صبح ادامه می یابد. شب های تاسوعا و عاشورا حسینیه ها مملو از جمعیت می شوند. هیچ کس در خانه نمی ماند. علاوه بر مردم ساکن در روستا، مهمانان هم از راه می رسند. به دفعات مراسم سینه زنی برگزار می شود. معمولا در این شب هرکس می تواند میکروفون را بدست گرفته و با خواندن نوحه ای دیگران را به فیض می رساند.این مراسم تا نزدیکی صبح ادامه می یابد.

 مراسم صبح عاشورا و صبح خوانی: در صبح عاشورا مراسم صبح خوانی اجرا می شود. بطوری که بعد از مراسم احیای شب عاشورا، در سپیده دم و هنگام اذان صبح مراسم صبح خوانی اجرا می شود. در مراسم صبح خوانی اشعار حزن انگیز و خاصی با شیوه مخصوص به خود خوانده می شود در انتهای هر بند، عزاداران بیت زیر را تکرار می کنند و بصورت ناهماهنگ بر سینه می زنند.

    "ای صبح تیره رو به چه رو می شوی  سفید.     فردا حسین تشنه جگر می شود شهید "

غم و اندوه عزادران در حین اجرای این مراسم به اوج خود می رسد بنحوی که صدای گریه و شیون حاضرین در تمام صحن و حیاط حسینیه می پیچد. پس از آن نماز صبح را بجا می آورند و بعضی هم پس از نماز صبح زیارت عاشورا را قرائت می کنند. افرادی که نذر دارند، از عزادران با شیر وخرما و غیره پذیرایی می کنند. عزاداران پس از اندکی استراحت برای عزاداری روز عاشورا مهیا می شوند. صبح روز عاشورا اسب سفیدی را به مثابه ذوالجناح آماده می کنند.

 شبیه سازی ذوالجناح: در روز عاشورا اسب سفیدی را به مثابه ذوالجناح (اسب جنگی مخصوص حضرت اباعبدلله(ع)) با زین و برگ جنگی شبیه سازی می کنند. بر روی قسمت هایی از بدن و یال اسب به نشانه پیکر خون آلود ذوالجناح حضرت اباعبدلله در کربلا، رنگ قرمز می پاشند. زین اسب را با پارچه سبزی می پوشانند و یک جفت پاپوش چرمی و غلاف شمشیری را به آن آویزان می کنند. ذوالجناح را چندبار در حیاط حسینیه و دور سقا نفار می گردانند و همزمان با آن اشعار مخصوصی را می خوانند و سینه می زنند.

ذوالجناح خوانی: پس از اجرای مراسم مختصر در حیاط حسینیه، دسته به همراه ذوالجناح به سمت امام زاده حرکت می کند. مرسوم است به همراه ذوالجناح  اشعاری خاصی خوانده می شود. مضمون این اشعار زبان حال اطفال و زنان اهل حرم حضرت اباعبدالله(ع) امام حسین(ع) به هنگام مواجه شدن با ذوالجناح در آن لحظه ای است که بدون راکب به خیمه می آید. اشعار تجسم کننده لحظه ای است که ذوالجناح بدون راکبش به خیمه بر می گرددو هر کس با زبان حال خود با این اسب سخن می گوید.

ای بخون رنگین لجام و یال و زین ای ذوالجناح   ای نگار ی ذوالجناح

مرکب بی صاحب سلطان دین  ای ذوالجنـاح     ای نگار ای والجناح

دسته عزادار به همراه ذوالجناح سینه زنان به سمت امام زاده به حرکت در می آید. بعد از رسیدن به امامزاده، دور حرم آن چندبار آن چند بار می گردند و سپس در حیاط امام زاده نوحه خوانان متعددی نوحه خوانی و مردم سینه می زنند. در خاتمه سینه زنی منبری مهیا و روحانی همراه دسته در وصف روز عاشورا و شهدای کربلا روضه خوانی می نماید. همزمان عده ای نیز به زیارت و نماز در حرم امامزاده مشغول می شوند. در خاتمه جمعیت به سراغ اهل قبور می روند.

 زیارت اهل قبور: هرکس به سراغ قبر بستگان و عزیزان خود می رود و با ذکر  نوحه و فاتحه ی در کنار قبر عزیزش بیاد شهدای صحرای کربلا، اشک فراق می ریزد. صحنه جمعیت پراکنده در کنار قبرها وصف دیگری دارد. به این طریق اموات هم از ثواب مراسم روز عاشورا بهره ای می برند. مرسوم است اهالی هر روستا جهت شرکت در عزاداری امام حسین(ع) و نیز  شرکت در مراسم زیارت اهل قبور و زدودن  غبار از مزار اموات خویش و همینطور خواندن اشعار و مرثیه ای در کنار  قبر عزیزانشان و نیز گرامی داشت یاد آنها، هر کجا که باشند، در روز عاشورا حتما به روستا می آیند. پس از این مراسم دسته روی با عزیمت به سوی منازل مصیبت دیدگان سال گذشته محل ادامه می یابد.

دسته روی به سوی منازل مصیبت دیدگان: مرسوم است در پایان عزاداری و زیارت اهل قبور دسته روی روی ونوحه خوانی  به سمت منازل هم ولایتی مصیبت دیده حرکت می کند. مراسم دیدار با داغ دیدگان و مصیبت دیده گان در قالب دسته روی از محرم تا محرم بعد انجام می شود. دسته روی به همراه ذوالجناح برای عرض تسلیت به بازماندگان بسوی منازل تک تک خانواده هایی که  از عاشورای سال گذشته عزیزی را ازدست داده اند، ادامه می یابد. مردم بعنوان عرض تسلیت به بازماندگان و به یاد آن عزیز از دست رفته که سالهای سال در کنار شان به عشق امام حسین سینه می زنند دقایقی را به عزاداری و سینه زنی در منزل آن مرحوم یا مرحومه می پردازند و اهل منزل نذر خود را با  توزيع شربت، خرما، شير، دود كردن اسپند به جا مي آورد. اگر نذر قرباني داشته باشند قرباني مي كند. در روستای نفت چال مرسوم است از پس از  ارتحال آیت الله صالحی مازندرانی همه ساله هیئت عزاداری به منزل و زادگاه معظم له می روند و با سینه زنی در حیاط منزل پدری ایشان یاد اورا گرامی میدارند. در پایان مراسم روز عاشورا، کلیه عزاداران با ناهار نذری روز عاشورا در حسینیه محل، مورد پذیرایی قرار می گیرند.